Γειά σας!

Καλωσήρθατε στον κόσμο μου. Οι αναρτήσεις εδώ πέρα είναι οι σκέψεις μου και η ζωή μου. ελπίζω να σας αρέσουν... Καλό Διάβασμα...

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Him-Gone With Τhe Sin

Ένα απλά υπέροχο τραγούδι με το οποίο έχω κολλήσει άσχημα από χθές... χαχαχα... ακούστε το πραγματικά αξίζει... Ville Valo 4 ever!!!

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Με Πληγωσαν...

με πληγωσαν ανεπανορθωτα...και ακομα δεν το καταλαβαν. ειμαι μονη μου. και στο σπιτι και στο εσωτερικο μου. δεν θελω να μιλαω. δεν θελω να πω τιποτα σε κανεναν. ο νους μου εχει στερεψει πλεον απο λογια. και ολα αυτα ειναι περιττα. γιατι υπαρχει αυτος ο κοσμος? τι ειμαστε τελικα εμεις για αυτον? παρεξηγημενοι ειμαστε. αυτο ειμαστε. γιατι δεν μπορουμε να ζησουμε. γιατι δεν ξερουμε πως να ζησουμε. γιατι δεν θελουμε να ζησουμε. και αναρωτιεμαι. τι ειμαστε τελικα? γιατι τα κανουμε ολα αυτα? γιατι υπαρχουμε? και μπορω να απαντησω. υπαρχουμε γιατι δεν το επιλεξαμε. οτι δεν θελει ο ανθρωπος να κανει ή να γινει στο τελος αυτο γινεται. δεν ξερω αν με καταλαβαινετε... μισος. αυτο υπαρχει. αγαπη? χαθηκε για παντα. γιατι? αυτο το γιατι τυρανναει ολο τον κοσμο. και καθομαι και γραφω πραγματα που ποτε κανεις δεν θα διαβασει και νιωθω καλυτερα. νιωθω καλυτερα για αυτον τον αδικο και σκληρο κοσμο. υπαρχει αγαθοτητα τελικα? εστω και σε ενα νεογενητο μωρο? δεν το νομιζω...

Για Ολα Φταει Το Σχολειο

θελει κανεις πραγματικα να μαθει τι συμβαινει στη ζωη του αλλου? και γιατι? και αμα κλαις και σε ρωτησει ο αλλος τι εχεις θα ειναι απο πραγματικο ενδιαφερον? πως θα ξερεις? πως θα γνωριζεις? και τωρα θα πω μια μικρη ιστορια απο τη ζωη μου. την ιστοριουλα που ζω τωρα. γεματη συναισθηματα μισους εγκαταλειψης...φοβου... ολα αρχισαν οπως παντα απο τους βαθμους. οχι ακριβως δηλαδη. πηρα ενα 17 σε ενα τεστ στα αρχαια και ηξερα οτι θα γραφαμε και δεν τους το ειπα. δηλαδη το ειπα αλλα ως συνηθως κανεις δεν ενδιαφερθηκε. μολις πηρα τον βαθμο αρχισαν να φωναζουν και να λενε για το ποσο αχρηστη ειμαι. καλα ρε φιλε το καταλαβαμε. ειμαι αχρηστη και ασχετη. αλλα πρεπει να παιρνεις τις κατινες φιλες σου αν τους λες τα παραπονα σου για μενα και να με βριζεις? γιατι ρε μανα? τι σου εκανα? στο κατω αν δεν ηθελες να με κρατησεις ας με εριχνες ή αλλιως αμα δεν με θες τωρα να παω να αυτοκτονησω να τελειωνουμε. το θεμα παραμενει το ιδιο. αφου συσκευτηκα με τις φιλες μου μου εδωσαν μια λυση. 'μικρη κανε την καταθλιπτικη' μου ειπαν. που να ηξερα το αμοιρο τα αποτελεσματα? ετσι αρχισα το σχεδιο το οποιο ξεκινησε την 25η μαρτιου. μαυρα ρουχα κουκουλα και ακουστικα στο σπιτι. απαντησεις μονο 'ναι' και 'οχι' στα τηλεφωνα ολοι οσοι με ηθελαν συννενοημενοι να λεω μονολεκτικα πραγματα και να τους το κλεινω. οι τοιχοι μαυρα σπρει που ελεγαν 'η ζωη, η ζωη εδω τελειωνει...' αλλαγη φοντου του pc. φωτογραφιες κολλημενεσ σε ολο το δωματιο του Marilyn Manson. να βαζω τερμα μουσικη bullet for my valentine, marilyn manson, system of a down, evanescence και αλλα... ακομα και μαυρες καλτσες κρεμασα στους τοιχους... του μπαμπα μου κιολας... τατουαζ χτυπησα πανω απο τις φλεβες. σε μια βδομαδα απο την αρχη του σχεδιου θα ζητουσα να με στειλουν σε ψυχολογο και θα τον τρελανα... μεχρι που ειμασταν καλεσμενοι σε ενα τραπεζι και επιτηδες αγορασα δυο βιβλια για τα ανεξηγητα φαινομενα οπως φαντασματα, βουντου, και τετοια. ακομα και το 'φονισσα' του Παπαδιαμαντη αγορασα. και σημερα ολα γκρεμιζονται. μαθαινω οτι η μανα της κολλητης μου λεει οτι ειμαι κακη επιρροη για αυτην και μου κοβουν ολες τις παρεες. οι γονεις μου ριχνουν το φταιξιμο για ολα αυτα στην αλλη μου κολλητη που παλιοτερα ηταν μπλεγμενη σε διαφορα... και αυτα γιατι? για ενα κωλοβαθμο. για ενα κωλοσχολειο. και αναρωτιεμαι αν αλλοι σκεφτονται οπως εγω. αν κανεις αλλος εκτος απο μενα εχει παρατηρησει οτι ολοι οι χωρισμοι των οικογενειων, ολοι οι τσακωμοι ολα τα παντα ειναι εξαιτειας του καταραμενου του σχολειου. 'αγαπη μου ξεχασες να παρεις το παιδι απο το σχολειο χωριζουμε γιατι εισαι ανευθινος' 'μωρακι μου δεν αντεχω αλλο να διαβαζω το παιδι και εσυ να δουλευεις. συγγνωμη αντρα μου αλλα πρεπει να χωρησουμε' αληθεια τα εχει σκεφτει ολα αυτα κανεις ή ειμαι η μονη??? αν με ακουει καποιος οπουδηποτε... σας παρακαλω...

να μια φωτογραφια του φοντου του υπολογιστη που αλλαξα...

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

σημερα εψαχνα ατακες στο ιντερνετ. ισωσ φταιει ο τσακωμος με τους γονεις μου. ναι αυυος φταιει. εχω κανει ολοκληρο σχεδιο για να τουσ σπασω τα νευρα. το μεσημερι ειχαμε μια συζητηση. με ρωτησαν τι σχεδια εχω για το μελλον. που θα καταντησω? πωσ θα ζησω? ποια ειναι τα ονειρα μου? και εγω απαντησα 'ολη μου η ζωη βασιζεται στα ονειρα μου. δεν θελω να χανω χρονο για αυτο παω για υπνο.' εκανα καλα? ωσ ποτε θα αποφευγω το μελλον?

Η Γιαγιά Μου

ονειρα...ονειρα που ειχε σε νεοτερη ηλικεια και τις τα εκλεψαν. κοντουλα γεματουλα με αραια μαλλια χαμενη σε εναν καταδικο της κοσμο που πολλοι θα ηθελαν να εχουν. αυτη ειναι η γιαγια μου. καθε φορα με μια ματια με ενα αντικρυσμα νιωθω τα ματια μου υγρα. να κλαινε για το θεαμα που αντικριζουν. γιατι η γιαγια μου ειναι μοναδικη. γιατι η αρρωστια βρηκε τη γιαγια μου. γιατι η αρρωστια ηξερε πως η γιαγια μου ειναι ενα δυνατο ατομο και μπορει να το αντεξει. ομως η αρρωστια ηρθε μετα. πρωτα χτυπησε την πορτα η δυστυχια. ο θανατος του παππου μου. και απο κεινη την ημερα μας επισκεπτηκε η αρρωστεια. η γιαγια μου τρελαθηκε. αλλοι λενε πως ζει σε ενα ιδανικο κοσμο. ποια ειναι η αληθεια? οι συζητησεις μαζι της δεν βγαζουν ακρη. τα παιδια της γειτονιας γελανε μαζι της. και οταν τους βλεπει να χαμογελανε, γελαει και αυτη νομιζοντας πως εχει γινει κατι αστειο. μου ερχεται να ουρλιαξω. 'γιαγια ξυπνα σε κοροιδευουν' και αυτη συνεχιζει να γελαει. η μητερα μου της χαμογελαει και αυτη. και η γιαγια μου την μαλωνει και της λεει 'ο ανθρωπος που χαμογελα οταν ολα πανε στραβα σημαινει πως εχει βρει καποιον για να ριξει το φταιξιμο' η μαμα απανταει οτι δεν υπαρχει τιποτα στραβο. και η γιαγια μου απανταει¨'νομιζετε οτι δεν ξερω την καταντια μου?' κλεινεται στο δωματιο με οργη. αχ γιαγιακα να ηξερες. να ηξερες μονο ποσο πολυ σε αγαπαω και στεναχωριεμαι να σε βλεπω ετσι. σαγαπαω γιαγια και δεν ντρεπομαι να το πω. σαγαπαω γιατι δινεις νοημα στη ζωη μου. της δινεις την ελπιδα οτι θα γινεις καλα...και οτι η παραπανω σκηνη καποια στιγμη θα παψει να επαναλαμβανεται καθε μερα...