Γειά σας!

Καλωσήρθατε στον κόσμο μου. Οι αναρτήσεις εδώ πέρα είναι οι σκέψεις μου και η ζωή μου. ελπίζω να σας αρέσουν... Καλό Διάβασμα...

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Απαντηση στο σχολιο...

strangeDrEaMeR είπε...
ναι πολύ ωραίο το νοήμα και σωστό
πραγματικά δεν ήξερα πως οι γονείς σου είχαν πεθανει
σε μια ανάρτηση είχες πει πως σου φώναζαν για το σχολείο
πέθαναν τώρα πρόσφατα?
συγνώμη για την ανοήτη ερώτηση μου...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η ερωτηση σου δεν ειναι καθολου ανοητη. θα εξηγησω. ισως φανει ειρωνια αλλα τη μερα που εγραφα εκεινη την αναρτηση το ιδιο βραδυ μου ειπαν οτι ηθελαν να συζητησουμε(οι γονεις μου). μου ειπαν λοιπον οτι υοθετηθηκα. δεν ξερουν που ειναι οι αληθινοι μου γονεις ή γιατι με αφησαν λογικα λογω των χρηματων...ή επειδη δεν μπορουσαν να με μεγαλωσουν ή ή ή για αλλους χιλιους λογους. πραγματικα δεν ξερω. ειναι δυσκολο για μενα αλλα θα πω τι εγινε εκεινη τη μερα. καταρχας μου το ειπανε στις 2 το βραδυ οταν γυρησαν απο μια βολτα και η υποτιθεμενη μαμα μου ειχε πιει ενα ποτηρι κρασι λιγο παραπανω και πεταξε ενα υπονοουμενο. δευτερον να σας πω οτι εχω εναν αδερφο που αποδειχτηκε ετεροθαλης δηλαδη πραγματικος γιος αυτων που με υοθετησαν. εκεινη τη μερα ειχαμε εμεις οι δυο εναν καυγα και του ειπα οτι ειχε υοθετηθει. που να ηξερα οτι συνεβαινε το αντιθετο. εκεινο λοιπον το βραδυ η μητερα μου μου το ανεφερε. πρωτη μου αντιδραση? το γελιο. αρχησα να γελαω σαν υστερικια. δευτερη αντιδραση? το χαμογελο μου παγωσε. τριτη? αρπαξα τα κλειδια και εφυγα. γυρησα κατα τισ 5. ειχαν πεσει για υπνο αφηνωντας μου ενα σημειωμα στο τραπεζι της κουζινας. εγραφε ''ξερουμε οτι εισαι μπερδεμενη. θα σε αφησουμε στην ησυχια σου οποτε θελησεις ελα να μας μιλησεις'' πηγα για υπνο και γω. μετα τι εγινε? κλειδωθηκα δυο μερες στην τουαλετα. η πεινα με αναγκασε να βγω και τελικα να συζητησω με τους υποτιθεμενους (παντα) γονεις μου. δεν λυπηθηκα δεν εκλαψα ουτε στεναχωρηθηκα για τιποτα. δεν ηξεραν καν να μου πουν τα ονοματα των πραγματικων μου γονιων! τηλεφωνησαν στο ιδρυμα που με πηραν και ουτε αυτοι ηξεραν. οποτε μενει ενα μυστηριο και εγω συνεχιζω κανονικα τη ζωη μου με λιγες μικροδιαφορες. πλεον οι γονεις που εχω δεν με ελενχουν, δεν με πιεζουν παρα πολυ και γενικοτερα με εχουν οχι παραμελησει αλλα με εχουν αφησει να κλειστ λιγο στον εαυτο μου. αυτα για τη ζωη μου. και επεισης τους αντιμετωπιζω λιγο διαφορετικα. ειναι κατι σαν ξενοι. δεν μπορω να τουσ φωναζω ''μαμα'' και ''μπαμπα''. μου ειναι πολυ δυσκολο αλλα προσπαθω να μην σηκωνω ταραχες και φασαριες στο σπιτι. ελπιζω αν απαντησα πληρως στις ερωτησεις ολων. οσο για τους νεκρους το εγραψα (και ισως φανηκε λιγο σκληρο) γιατι μεσα μου, μεσα στην καρδια και την ψυχη μου οι ανθρωποι αν μπορουν να αποκαλουνται ανθρωποι. τσπ αυτοι που με εγκατελειψαν ετσι ,εχουν πεθανει για μενα. δεν ειναι τιποτα. και αν ποτε εμφανιστουν εγω δεν θα τους περιμενω. δεν θα τους συγχωρεσω. δεν θα τους φερθω καλα. αντιθετα θα τους φερθω οπως μου φερθηκαν και εκεινοι. με σκληροτητα. γιατι η συγχωρεση εχει και τα ορια της...

3 σχόλια:

  1. πφφφ...=/
    δεν ξέρω τι να πω...
    σε καταλαβαίνω θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να το ξεπεράσεις και να το συνειδητοποιήσεις
    μην το βάζεις κάτω πάντως
    οι άνθρωποι που σε υιοθέτησαν λογικά θα νοιάζονται για σένα
    αλλιώς δεν θα ήσουν ακόμα μαζί τους
    προσπάθησε να τα βρείτε
    εκείνοι σε μεγάλωσαν ούτως ή άλλος
    κι αν ο λόγος που μαλώνετε είναι το σχολείο μην στεναχωριέσαι είναι λογικό σε αυτήν την ηλικία
    κι εγώ τσακώνομαι με τους δικούς μου για το σχολείο
    δες το σαν κάποιες κακές στιγμές
    θα περάσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ευχαριστω για τα καλα σου λογια. παντα στα σχολια σου εισαι γεματη θετικη ενεργεια (μοσιον πινεις? χα) αποφασησα οτι δεν με ενδιαφερει καθολου πλεον. οτι θελει να γινει ας γινει. δεν ξερω γτ γινομαι τοσο αναισθητη αλλα ισως δν το εχω συνηδητοποιησει ακομα... τι να πει κνσ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. (χαχα καλό)
    μην ανησυχείς ρε
    ο χρόνος σε τέτοια θέματα είναι ο καλύτερος γιατρός.
    θα δεις.
    =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή